Nazike; Mustafa, Hatun, Neyde ve iki tane de polisin olduğu bir grubun ortasında iki gözü iki çeşme ağlama krizine girmişti. Mustafa’da sakinleştiremiyordu onu. Sarsıla sarsıla ağlıyor Hatun’a dönerek özür üstüne özür diliyordu.
Bir yandan, Hatun’un aldığı hırpani zevki görebiliyordu gözlerinde. Boru mu, mahallenin dedikodu kazanı iki gözü iki çeşme, ikiye bükülmüş halde karşısında ağlıyor ve kendinden af diliyordu. İkide bir başını iki yana çevirip yüz çeviriyor ve Nazike’yi affetmeyeceğini söylüyordu.
- Abla, ben ettim sen etme, affet.
- Kızım, sana evimi emanet ettim gittim. Emanete hıyanet ettiğin yetmiyor gibi bir de...
Başıyla mutfak tezgahını işaret etti. Nazike ile Mustafa, oradaki herkesin konudan en ince detayına kadar haberdar olduğunu anladı. Bu sefer polis lafa girdi;
Neyse Hatun Abla, sen şikayetini geri almıyorsan ben kriminali arayayım.
Karı koca korku dolu gözlerle birbirine baktı.
- Ne gri-,krimi-, gıriminali abi? Pardon memur b-bey? Hatun’a döndü.
- “Abla ne diyor bu? Şey, polis bey abi?”
- Mutfak tezgahımın üzerinde verirken akanları toplayacaklar kızım, sonrasına da mahkeme bakacak.
Nazike’nin suratına tokat gibi yapıştı Hatun’un sözleri. Yüzü kızardı, ağlamaklı oldu ve gözlerinden iki damla yaş süzüldü. Emindi ki apartmanda kopan gürültüyü dinleyen çok kulak vardı ve Nazike’nin bu rezaleti önümüzdeki günlerde mahallenin başlıca dedikodu malzemesi olacaktı.
Kadın kendi derdine yanarken bu sefer Mustafa cahilce bir çıkış yaptı.
- Nerden bilecez onların bizim olduğunu? Ya başkasınınsa?
- Oğlum deli misin sen, divane misin? Benim evime bırak erkeçi, erkeç sinek bile girmedi. Nerden gelecek benim yemek masamın üzerine başkasının dölü?
Ortamdaki herkesin yüzüne çarpan şamarın şatlamasının etkisi geçince bu sefer yine polis lafa girdi.
Bir saniye ya? Nasıl “nasıl bilecez?” Şöyle olacak aslanım, birazdan krimi nalden arkadaşlar gelecek ve önce mutfaktan sonra sizden örnek alacaklar.
Mustafa’nın gri eşofmanından belli olan yerine kaçamak bir bakış attı ve tek gözünü kırptı “sizden örnek alacaklar” derken. Sonra laboratuvarda belli olacak kiminmiş yada kimin değilmiş.
Kocaman adamın yüzü değişti ve adam bir adım geriye çekildi. Bu sefer Nazike Hatun’un eline sarıldı. Son çırpınışlarının olduğunu hissediyordu.
Abla, Hatun Abla, biz ettik sen etme abla. Bizim ufak bebemiz var. Ne ederiz bize bir şey olursa?
Hatun’un gözlerine yağmurda kalmış kedi yavrusu gibi bakıyordu.
Ya n’apicam ben sizinle arkadaşlar? dedi Hatun hecelerin üzerine basarak. Şimdi mahkemelik olsak gireceksiniz içeri, yatacaksınız. Olmasak; evimi rezil ettiniz.
Polis de hatunu desteklercesine başını salladı. Nazike, Hatun’un bu zayıflık göstergesini anında görerek eline yapıştı. Aman abla, etme abla, biz ettik sen etme abla, bir büyüklük göster affet
abla.
Kızım nasıl affedeyim ben seni? Ne olacak evimin hali?
Polisler bir Nazike’ye bir Hatun’a bakıyordu.
Abla ben temizlerim senin evini, pür-i pak yaparım; zaten sen bilirsin benim temizliğimi; temizlerim yani her yeerini. Hiç bir şeycik kalmaz.
Hatun gözünün ucuyla karşısında an be an eriyen kadına baktı.
Kızım nasıl çıkacak o kadar şey benim mutfağımdan? Hayır yani, mutfağımdan yani. Nasıl kullancam ben orayı?
Bu sefer Mustafa can havliyle lafa girdi.
Abla ben sana yeni mutfak yaparım. Yeter ki sen şu işten vazgeç.
Polisler de Hatun’un blöf yaptığını biliyordu. Nazike’ye ders vermek istediğinden haberdardı. Blöfünü hiç bozmadı Kenan ve arkadaşı.
Pazarlığı kızıştırmak için kendi kozunu kullanmaya karar verdi.
- Abla, arayayım mı bizim arkadaşları?
- Arayacaz gibi, çünkü ev kullanılacak gibi değil. İçeriyi parmağıyla gösterdi.
Kenan, yaşananlardan hırpani bir zevk alıyordı. Nazike ve Mustafa’ya hitaben “kriminalin örnek alma işi biraz acıtır yalnız” dedi. Mustafa’ya gözlerini dikerek “özellikle de senin için aslanım”.
Bir numarayı çeviriyormuş gibi yaparak başını kaldırdı ve Hatun’a baktı.
Abla, sana son bir teklif yapsınlar, biz de şahidin olalım, sonra arayalım kriminali. Bak, evini temizlerim diyor, gardaş da mutfak yaptırırım diyor, şunu bir senelik haftalık temizliğe çevirelim konu kapansın gitsin.
Mustafa’lyla Nazike bir ağızdan olur verdiler. Kenan Neyde’ye dönerek iki kağıtla bir kalem getirmesini söyledi. Konuşulanları kağıda dökerek taraflara imzalattı ve kendisiyle arkadaşını da şahit olarak yazdı. Nazike gecenin yarısı olmasına rağmen Hatun’un evini temizlemeye girişirken Neyde’de annesi ve iki polis memuru için kahve pişiriyordu.
Yorum Gönder